Er wordt door rokers van goede sigaren minachtend over gedaan: de massasigaar. Maar als je gaat doorvragen waarmee de meeste sigarenrokers zijn begonnen komt er bijna altijd uit dat ze juist hiermee begonnen zijn. Ook mijn eerste sigaar was (geloof ik) een Meharis. Momenteel moet ik daar niet meer aan denken om zoiets te roken.
Erg succesvol in dit segment overigens zijn de 'aroma' sigaartjes. Vaak kleine sigaartjes met een vanillesmaakje, met of zonder filter. Hele volksstammen roken deze sigaartjes omdat ze natuurlijk 'niet zo naar sigaar smaken' en dat ze ook nog een beetje fijn voor de omgeving ruiken. Ook is het iets wat past in de snelle tijd: even tussendoor een sigaartje roken... maar ik probeer je juist te laten onthaasten dus ik ga dit soort sigaren niet aanbevelen.
Misschien heb je al eens rondgeneusd in een tabakszaak en dan zal het je ongetwijfeld opgevallen zijn dat er flink wat verschillende formaten sigaren zijn. Dat maakt de keuze niet makkelijker voor een beginner.
Waarom zijn er eigenlijk zoveel formaten? Dit is natuurlijk een beetje idee van de fabrikanten dat er voor elk moment een sigaar moet zijn. En ook natuurlijk ligt het aan hoeveel tijd je hebt om een sigaar te roken. Ook kan ik ook wel zeggen vanuit mijn ervaring als winkelier dat het model sigaar 'een beetje bij je moet passen'. Onthoud het volgende goed: HOE KLEINER HOE SCHERPER, HOE DIKKER HOE MILDER. Kleine sigaartjes branden te heet op en smaken bitter, eigenlijk valt daar geen eer aan te behalen maar dat ontraad ik je hierboven al
Wil je beginnen raad ik je aan om iets uit het midden te nemen, niet te groot en niet te klein. Een senoritas of een kleine tuitknak. Ja... de formaten hebben ook nog eens allemaal een eigen naam. Van klein tot groot:
En om het allemaal nog wat ingewikkelder te maken zijn er ook nog fabrieken die hun eigen maatvoering hebben zoals Tabaksfabriek De Olifant in Kampen. Ook zijn er nog sigaren die worden geproduceerd in Cuba, Dominicaanse Republiek, Honduras, Nicaragua die ook nog eens allemaal hun eigen maatvoering hebben. Bekijk onderstaand plaatje maar eens.
Pff, zal je denken. Wat nu? Je wilt alleen maar eens een sigaartje roken... Geen paniek, alles op zijn tijd.
Er zijn in de wereld twee soorten sigaren: de Hollandse sigaar (shortfiller) en de Zuid-Amerikaanse sigaar (longfiller). Deze sigaren worden op verschillende manieren gemaakt. De Zuid-Amerikaanse sigaren zijn geen echte beginnerssigaren omdat deze meer ervaring vragen om te roken, de Hollandse sigaar is veel toegankelijker en dus voor dit doel veel geschikter. De Hollandse sigaar is zeer succesvol en gaat ook de hele wereld over, Nederland is zelfs sigarenproducent nummer twee in de wereld! De Nederlanders hadden snel door hoe ze goed en goedkoop sigaren konden maken en met onze befaamde handelsgeest ging dat snel heel de wereld over
Ik heb vaak gehoord 'Kenners roken Cubaanse sigaren, ik rook alleen maar een simpel sigaartje maar dat vind ik wel lekker'. Alsof je je schuldig moet voelen omdat je geen dikke patssigaren rookt! Bedenk dat er zowel in Cuba als in Nederland topsigaren worden geproduceerd, maar ook een hoop rommel. Hollandse sigaren zijn anders, niet slechter dan de Zuid-Amerikaanse sigaren. De tabakken zijn anders, de productiemethoden zijn anders, de constructie van de sigaar is anders. Een 'vintage' sigaar van De Olifant (Nederland) is wat mij betreft net zo goed als een topper van Fuente (Dominicaanse Republiek)... alleen anders. Onthoud dat goed en laat je niet gek maken: de beste sigaar is de sigaar die jij verkiest.
Er is sinds het schrijven van dit artikel veel veranderd in de sigarenwereld. Veel kleine producenten zijn verdwenen of opgekocht en goede tabak is veel schaarser dan vroeger. Er zijn daarom nog maar een paar producenten hier in Nederland die sigaren maken die de moeite waard zijn. Alles wat bij het tankstation ligt kan je vergeten, dit is niet meer te roken. Wel te roken zijn:
Een Hollandse sigaar is wat makkelijker, die kan je aansteken met een gemiddelde gasaansteker. Lucifers mag ook. Gevogel met cederhoutjes is leuk voor het ritueel maar complete nonsens en heeft geen enkele invloed op de smaak. Gebruik nooit een benzineaansteker of een kaars. Voor een Zuid-Amerikaanse sigaar heb je een 'torch' nodig. Dat is een gasaansteker met een blauwe straalvlam. Deze kan je in alle tabaksszaken kopen voor vijf tot tien euro. Het voordeel is dat deze niet uitwaaien wat vaak van pas komt omdat je als sigarenroker vaak buiten moet staan. Meer over het aansteken van Zuid-Amerikaanse sigaren in het vervolg van de cursus.
Het belangrijkste is eigenlijk: ga de vlam niet 'naar binnen heisen'. Houdt de sigaar 'tegen' de vlam (en dus niet 'in' de vlam) en neem rustige trekjes en draai de sigaar rond tussen duim en wijsvinger. Ga niet als een stofzuiger aan de sigaar trekken, dan verbrand de tabak te snel. Als een Hollandse sigaar scheef wordt aangestoken, herstelt de brand zich vanzelf. Een Zuid-Amerikaanse sigaar echter moet netjes worden aangestoken anders zal deze de hele rooksessie lang scheef branden wat een nogal 'zenuwachtige' rooksessie tot gevolg heeft. En zenuwachtig willen we nu toch juist niet worden?
Neem kleine trekjes en laat de rook door je mond naar buiten dwarrelen. Rook nooit over je longen, want daar proef je immers geen sigaar mee. Pauzeer vervolgens even. Eigenlijk moet je de sigaar dan even vergeten. Ga je te haastig met een sigaar om dan zal hij heet worden en zal hij bitter gaan smaken. Loop niet rond en geen drukke discussies, kalm aan dus.
Er gaan jaren van toewijding aan vooraf voordat je je sigaartje kan aansteken. Het is een erg bewerkelijk product. De teelt van tabakken, het klaarmaken van de tabak, het maken van de sigaar... het is vakwerk. Mij maakt de prijs niet zo uit, als je maar waar voor je geld krijgt. Vergelijk dus een sigaar met bijvoorbeeld een fles wijn, je verwacht ongetwijfelt een zeer goede wijn als je er veertig euro aan uitgeeft! Ook als je dat geld aan een sigaar uitgeeft moet dit dus een topproduct zijn zodat je als klant niet wordt opgelicht.
Hier in Nederland zijn we verwend: de Nederlanders zijn altijd goed geweest in het produceren van goede sigaren voor weinig geld. Maar een Zuid-Amerikaanse sigaar met twaalf jaar oude tabak erin verwerkt en een bijzonder dekblad heeft nu eenmaal zijn prijs!
In de grote steden zitten vaak prima speciaalzaken waar je terecht kan voor een goed advies. Maak er een leuk dagje van!
En dit is het einde van de beginnerscursus. Ik hoop dat je er wat aan hebt en dat je interesse voor zo'n mooi product als de sigaar gewekt is.